Oplettend ontwijk ik blauwe bessen op de winkelvloer. Die liggen bij de afdeling groente en fruit als gevallen knikkers uit een kapotte knikkerzak her en der verspreid. Binnen een beperkte straal gelukkig.
De vermoedelijke strooier hoor ik een medewerker vertellen dat daarvan melding maken haar een goed idee leek. Ja hè hè, best logisch lijkt me. Wat anders, stilletjes doorlopen? De medewerker bedankt haar, gaat in het bijzijn van de melder door de knieën en raapt zelf de bessen op.
Mijn neiging haar daarbij te helpen weersta ik. Minder handig. In het voorbij gaan ontdek ik een bes die een behoorlijke afstand heeft afgelegd. Ik laat ‘m achter in een lege kartonnen verpakking. Zo’n verdwaald vruchtje op de grond is minder riskant dan een bananenschil. Op paarsblauwe smurrie onder je schoen zit vast ook niet iedereen te wachten. Kleine moeite. We doen het met elkaar wat mij betreft.
De boodschappenmand op wielen neem ik weer bij de hand en vervolg de route. Uit een gangpad duikt een klant met grote stappen op. Haast? Hij neemt de binnenbocht en snijdt me daarbij nog net niet af. Rustig…de week is nog jong.
Zijn houding straalt één en al ‘me, myself and I’ uit. Observerend zoek ik zijn blik vergezeld door een ‘toe maar, ga maar’ gebaar. Ik hoor boe noch bah en ontmoet koude ogen. Daar heb ik in mijn leven vaker in gekeken. Dikwijls horend bij personen die ik graag buiten de deur houd. Sowieso, geen toegang meer verleen tot onder mijn huid. Energievreters.
Haha, lekker ongenuanceerd. Laat mij ook kort door de bocht gaan. Ik snap heus wel dat niet alles is wat het lijkt. We hebben allemaal ons verhaal en onze redenen.
Bij de zelfscan is de klant met vermoedelijk haast nog verwikkeld in een gesprek met een medewerker. Komt dus toch geluid uit. Hij heeft slechts één artikel en nog de winkel niet verlaten. Interessant.
De aap komt uit de mouw. De klant vindt dat hij recht heeft op vermeende korting. Ondertussen heb ik mijn boodschappen afgerekend. Wegwezen. Tijdens het passeren valt me inwendig lachend een gedachte in. Die houd ik wijselijk voor mezelf. Zou hij weten wat pas voordelig is? Zelfs gratis en helemaal voor niks? Waarmee je niet alleen krijgt, ook gul geeft?
Bij deze: vriendelijkheid. Kost niks en kan een groot verschil maken in je eigen leven én in dat van anderen. Probeer het eens. Niet goed? Geen geld terug.