Voorzichtig optimistisch, slaken mensen een zucht van verlichting. De pandemie lijkt eindelijk haar beklemmende greep om het dagelijks leven te verslappen. Vrijheid veert stukje bij beetje terug, de contouren van het vertrouwde worden zichtbaar.
Terwijl her en der afspraken worden gemaakt over rentrees richting kantoor, realiseer ik me dat vanuit huis werken overduidelijk het beste bij me past.
Deze week kwam dat besef een aantal keer voorbij. Mijn lichaam is daar heel helder in. Een groot verschil ervaar ik tussen weken met veel afspraken buiten de deur, al dan niet in groepsverband en laat ik zeggen de huismus perioden.
Hoezeer ik ook in mensen ben geïnteresseerd, mezelf als sociaal beschouw, intens waarnemen, ervaren en de externe indrukken verwerken, kosten me ook veel energie. Mijn voelsprieten zijn nou eenmaal weinig bescheiden qua omvang.
Ik vind het heerlijk om m’n dag zelf in te delen zonder stress en hectiek. Ruimte voor sporten, ontspanning, smakelijke, voedzame maaltijden en goed kunnen focussen op the things to do. Dan voel ik me energiek en gelukkig.
Soms droom ik wel eens van een bestaan als schrijver of andere creatieveling. Zonder dat te romantiseren, lijkt het me heerlijk. Creëren in de hoofdrol. Aan discipline heb ik geen gebrek, aan verbeeldingskracht evenmin. We zullen zien. Vandaag in ieder geval weer een aanzet gegeven voor de gewenste werkelijkheid van morgen.
Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.
– Albert Einstein –